فرمانده بی سپاه

نمی دانم چرا دیگر توانی در برم نیست

که حتی شور و شوق شعر خواندن در سرم نیست

تو همچون من هزاران عاشق دلداده داری

ولی من بی تو جز غم ، هیچکس دور و برم نیست

نه میل راه رفتن دارد این قلبم نه پرواز 

قفس هم باز باشد عشق در بال و پرم نیست

من آن فرمانده ام بعد از هزاران فتح کشور

کمی در خیمه خوابیدم که دیدم لشکرم نیست

دلم دریای نا آرام سختی هاست بی تو

گواهی بهتر از اشک دو چشمان ترم نیست

شبی گفتی که :  شعر تازه داری ؟  گفتم : آری !

رقیبم آمد و گفتم که : حالا دفترم نیست 

به امید رهایی سال ها جنگیدم اما

نمی دانم چرا دیگر توانی در برم نیست