بانوی آفتابی و خورشید پروری
هم خواهر امامی و هم نیک دختری
پیچیده عطر ناب تو در شهر قلب ها
ریحانه النبی ! چه شمیمی ... چه گوهری
باید دوباره کعبه شکافد و از دلش
در شان همسری تو آید چو حیدری
یا عمه الجواد و یا بضعه الرضا
معصومه ! از تمام زمین و زمان سری
سوی بهشت راه ورودی گشوده ای
حتی کویر قم شده جنات دیگری
هم در لقب ، و هم به صفات مکرمت
سیب دو نیم گشته ی زهرای اطهری
نجمه ! به خود ببال که در آسمان تو
زیباترین ستاره نشسته به اختری
سجاد نوبختی
در ابتدای هر سخنی نام صادق است
دین تمام شیعه از اسلام صادق است
بی شک که ریسمان نجات جهانیان
تنها عمل به حکمت و احکام صادق است
در روز حشر ، کاش مرا هم صدا زنند
او هم یکی ازین همه خدام صادق است
وقتی غزل ، به نام غریب مدینه گشت
قطعا که واژه واژه به الهام صادق است
ای موج پر تلاطم دلهای بی قرار
راه نجات ، ساحل آرام صادق است
با اینکه نیست گنبد و صحنی برای او
اما دلم کبوتر بر بام صادق است
من باده نوش مرجع صدق و حقیقتم
مستی واقعی من از جام صادق است
اینکه تمام ایل و تبارم حسینی اند
یک گوشه از کرامت و اطعام صادق است
نوحوا علی الشهید ، و نوحوا علی الحسین
نام حسین زنده ز اقدام صادق است
سجاد نوبختی
