باز دوباره

در فکر توام ، خواب ندارد دل زارم

در فکر تو بودن همه ی دار و ندارم

هر شب به امید رخ تو رفته به بالین

هر صبح به یاد تو سر از تخت بر آرم

بانو !  تو همان حس عجیبی که دمادم 

از میکده ی چشم تو من مست و خمارم

آغوش تو دریاست و از ساحل عشقت

باید که دل خویش به دریا بسپارم

من باخته ام در تو همه هستی خود را 

اما تو مرا باز کشاندی به قمارم

یک بار تو را دیدم و یک عمر پس از آن 

هی وسوسه ی " باز دوباره " شده کارم

سجاد نوبختی