شب شهادت امام رئوف

یا رضا جان...

راه حرمت راه نجات است رضا جان

دامان تو باب البرکات است رضا جان

 

وقتی حرمت قبله ی حاجات دل ماست

معنای تو معنای صلات است رضا جان

 

مِی میتپد از هر رگ و هر ریشه اش آری

قلبی که ز عشق تو قنات است رضا جان

 

باید که لبی تر‌ کند از شهد ضریحت

هرکس پیِ اکسیرِ حیات است رضا جان

 

شیرینی مادام دهد نام تو بر لب

گو در دهنم نقل و نبات است رضا جان

 

من نام تو را بردم  و قلبم ضربان زد

دل بی تو که دل نیست، ربات است رضا جان

 

مازنده به آنیم که سرمست تو باشیم

هشیاری ما عین ممات است رضا جان

 

شاعر: سجاد نوبختی