شب میلاد کریم اهل بیت حضرت مجتبی " علیه السلام"

السلام علیک یا کریم اهل البیت حسن بن علی "علیه السلام"

خورشید آسمان ولایت رسیده است

باران بی دریغ کرامت رسیده است

قلبم به آسمان بقیع پر کشیده است

امشب کبوترانه به حاجت رسیده است

بر روی عرش مجلس جشنی به پاست ، چون 

مولایمان ، حسن به ولادت رسیده است

تنها برای دیدن او ماه اینچنین

کامل به سمت او به زیارت رسیده است

با نام او قدم به قدم تا خدا رویم

سالک به سوی او به سعادت رسیده است

این نوکری لیاقت ما نیست ، لطف اوست

لطف حسن همیشه به رعیت رسیده است

ای سرور حسین ، کریم بن فاطمه

پایت به روی عین ، کریم بن فاطمه

دل ، عاشق است و واله و دلداده ی حسن

مستم تمام عمر من از باده ی حسن

حتی نخی از این دو وسیله شفاعت است

چادر نماز فاطمه ، سجاده ی حسن

تنها نه مثل من که هزاران پیامبر

هستند عبد و سائل و درمانده ی حسن

لطف خداست اینکه مرا هم کشانده اند

محض رضای فاطمه در جاده ی حسن

باید سه شب نشست و دعای مجیر خواند

تا قلب ها شود همه آماده ی حسن

من آن اسیر بی سر و پایم که در جهان

معروف گشته است به آزاده ی حسن

ای سرور حسین ، کریم بن فاطمه

پایت به روی عین ، کریم بن فاطمه

کامم فقیر و تشنه ی دریای مجتبی است

دستم به سوی جود و عطایای مجتبی است

قلبم نمی تپد مگر آن لحظه ای که سر

سر مست و مشتعل ز تمنای مجتبی است

باشد کلید باب کرم دست مجتبی

هر کس کریم گشته ز اعطای مجتبی است

او را خدا برای خودش برگزیده است

مخلوق منتخب شده معنای مجتبی است

ماندم در انتظار که او راهیم کند 

کرب و بلام بسته به امضای مجتبی است

عالم ،  مدام ، محو تماشای مصطفی است

اما رسول ، محو تماشای مجتبی است

ای سرور حسین ، کریم بن فاطمه

پایت به روی عین ، کریم بن فاطمه

شاعر : سجاد نوبختی